en çok, sıkılı sol yumrukla söyleyen devrimciye ve beşiktaşlıya yakışır.

devrim marşı versiyonu, sol yumruk havada gür bir sesle söylendikten sonra sonuna "mahir-hüseyin-ulaş kurtuluşa kadar savaş!" yakışır.

devrim versiyonu:

gün doğdu hep uyandık
siperlere dayandık
bağımsızlık uğruna da
al kanlara boyandık

yolumuz devrim yolu
gelin kardaşlar gelin
yurdumuza yanki doldu
vurun kardaşlar vurun

işçi-köylü hep hazırız
faşist düzene karşı
halk savaşı vereceğiz
emperyalizme karşı

bizim eski kapalı tribünde bunu söylemenin tadı, hem devrimci hem de beşiktaşlıysan bambaşkadır. o "işte biz kötü günde hep omuz omuzayız" var ya, işte o... beşiktaşlılığın en net özetidir.

beşiktaş versiyonu:

gündoğdu hep uyandık
statlara dayandık
beşiktaş'ın uğruna da
bayraklara dolandık
semtimiz erkek semti
aşık eder herkesi
üzerimden eksilmesin
bayrağının gölgesi

işte biz kötü günde
hep omuz omuzayız
övünmek gibi olmasın
biz karakartallıyız